Większość inżynierów dziwi się, że termin MECHATRONIKA ma już 40 lat. Pierwszy raz został użyty przez Tetsuro Mori w 1969 do opisania systemu złożonego z części mechaniczno-elektrycznej, który był kontrolowany przez aplikację wbudowaną (rysunek, źródło Wikipedia).
Systemy wbudowane (ang. Embedded Systems) są to dedykowane architektury komputerowe, które stanowią integralną część całego urządzenia. Rozwiązanie to zwiększa szybkość i niezawodność, zmniejsza zużycie energii i podnosi bezpieczeństwo pracy.
Systemy mechatroniczne wykorzystują zaawansowane mikroprocesory sterujące skomplikowanymi procesami, w których zależności między sprzętem a oprogramowaniem są bardzo złożone. Dlatego inżynierowie stają przed dużym wyzwaniem, muszą pogodzić wymagania aplikacji z ograniczeniami sprzętowo-programowymi.
W tradycyjnym podejściu do projektowania systemu wbudowanego, na początku tworzy się specyfikację i wymagania projektu, następnie określa się strategię sterowania i fizyczny prototyp, później projekt jest implementowany i na końcu testowany.
Symboliczne mury pomiędzy poszczególnymi etapami oznaczają utrudniony przepływ informacji. Jest on spowodowany brakiem programowych interfejsów, niekompatybilnym formatem plików itp. Pomyłki pojawiają się na każdym z wymienionych etapów, a im później zostały znalezione tym kosztowniejsze i bardziej czasochłonne są do usunięcia. Bardzo często błędy związane są ze złą, niekompletną lub nawet powodującą konflikty z innymi modułami specyfikacją. Przez różne rodzaje błędów projekty nie kończą się w założonym czasie, a finalna aplikacja nie jest zgodna z początkowymi założeniami projektu.
Skorzystaj z bezpłatnej 30-dniowej wersji próbnej oprogramowania
Dowiedz się więcej